Kępno - opis, położenie, historia

Kępno - opis, położenie, historia

Kępno, miasto leżące w południowej części Wielkopolski, na Wysoczyźnie Wieruszowskiej.

W 1282 roku podpisując w Kępnie umowę z władcą Pomorza Mszczujem, Przemysł II Wielkopolski nakazał Kępnu wzorować ustawodawstwo miejskie w Kaliszu.

W sensie terytorialnym Kępno należało do kasztelani rudzkiej i wraz z nią przechodziło zmienne koleje losu, znajdując się na przemian w obrębie Śląska lub Wielkopolski.

Miasto w średniowieczu przetrwało tylko krótki okres. Znajdowało się bowiem poza szlakami komunikacyjnymi. Upadek nastąpił także z przyczyn politycznych, wśród których na czoło wysuwają się walki Przemysła II z Henrykiem IV Prawym. Ponowna lokalizacja miasta, tym razem na prawie magdeburskim, nastąpiła w 1661 roku.

Zawiązywały się i rozwinęły cechy: sukienników, szewców, powroźników, krawców oraz cech gmiński czyli wspólny dla wszystkich profesji. Kwitł również handel końmi, wełną i winem.

Mieszkańcy Kępna brali czynny udział we wszystkich zrywach narodowych od 1806 roku do powstania wielkopolskiego. Ostatecznie w 1920 roku miasto znalazło się w obrębie Rzeczypospolitej.

Okres międzywojenny to z jednej strony szereg inwestycji miejskich w dziedzinie polepszania stanu sanitarnego, infrastruktury komunalnej, podjęcie elektryfikacji miasta i przygotowanie planów jego rozbudowy, z drugiej zaś to walka z bezrobociem i skutkami kryzysu lat dwudziestych.

Pod względem kulturalnym środowisko kępińskie rozwinęło działalność dość pokaźnie, mimo oddalenia o dziesiątki kilometrów od wielkich miast.